Behind the scenes.

Już w momencie, gdy otwieram drzwi wiem, że będzie ciężko.
Sala wypełniona po brzegi.
W rogu jakaś para czatuje nad biedną babcią kończącą na spokojnie swoją filiżankę.
Ciężko wzdychają, sapią, niecierpliwie zerkają na zegarek i nie szczędzą kąśliwych uwag.


Między nogami przebiega mi dwójka uroczych maluchów, ślicznie ubranych, w niewinnych blond loczkach.
Uśmiech momentalnie pojawia się na mojej buzi wraz z myślą "może jednak nie będzie tak źle".
Niestety, tak szybko jak uśmiech się pojawił, tak szybko znika wraz z nieprzeciętną skalą decybeli wydobywających się gardeł tych przecudownych aniołków.
Nagle słyszę jakiś stukot za moimi plecami,który ciągle narasta...
Bojaźliwie odwracam się za siebie nasłuchując skąd ów dźwięk dobiega...
Ah tak, to Mamusia na czterdziestocentymetrowych szpilkach z iPhonem w ręku goni swoje pociechy próbując przy okazji okiełznać mini yorka i zrobić pięknerodzinnezdjęcia całej gromadce.

Obieram inny kierunek: wspinam się po schodach, wchodzę do biura i zakładam swój roboczy strój CzekoDeseranta.
Biegnę na stanowisko pracy i wkraczam w swój świat.
W świat słodkości, deserów, pięknych zapachów i nieprzeciętnych dekoracji.
Od razu emocje opadają, czuję się dużo lepiej.


Nagle okazuje się, że wszytskiego brakuje, że krem do tiramisu trzeba ukręcić, że naleśniki "właśnie się skończyły i sam nie wiem czemu ich nie usmażyłem" a cały zapas mixu truskawkowego wylądował na ziemii.
Tak, codzienność...
I nagle bonownik pluje bonami do ziemi...
I znowu nie wiem w co ręce wsadzić.
Dzień jak co dzień.

Pracę w gastronomii poznałam od strony zarówno kelnerki jak i osoby dbającej o to, by kelnerki miały co podać.
I powiem Wam jedno: chcecie schudnąć? Chcecie poprawić kondycję? Nie macie pieniędzy na karnet na siłownie, jogę i zajęcia fitness na raz?
To polecam właśnie ten rodzaj AKTYWNOŚCI zawodowej... bite 8 godzin biegania, tego nie zaznacie nigdzie indziej :) Kalorie spalone- nie do zliczenia :)

Tak więc, bądźmy wyrozumiali! Te osoby to też ludzie, również bywają zmęczeni :)

Po takim dniu wychodzę z pracy dosłownie z twarzą przy ziemii, czołgając się do tramwaju z nadzieją na wolne miejsce.
Wracam do domu, zaparzam cappucino i siadam do jeszcze ciepłej chałki... Bo nie ma nic lepszego, nic bardziej kojącego niż maślane ciasto drożdżowe z dodatkiem niesamowicie słodkiej, orzechowej kruszonki.

Maślana chałka

Po przejrzeniu tony przepisów na różnych blogach postanowiłam skorzystać z tego. Od siebie dorzucam natomiast przepis na genialną kruszonkę, idealna jak dla mnie. 

Składniki podaję na jedną, dużą chałkę, dokładnie z połowy składników oryginalnego przepisu. 

Składniki:

- 300 g mąki pszennej

- 20 g świeżych drożdży

- 150 ml + 1,5 łyżki letniego mleka

- 25 g masła stopionego

- 20 g cukru białego

- szczypta soli

- 1 jajko

- żółtko do posmarowania chałki

- 2 łyżki mąki

- 1 łyżka cukru

- pół łyżki masła

- pół łyżki masła orzechowego

Wykonanie: 

Mąkę przesiewamy, robimy w niej dołek do którego wkruszamy drożdże, przysypujemy łyżką cukru i 1,5 łyżki letniego mleka. 

Zasypujemy i pozostawiamy na 20 minut. Po tym czasie drożdże powinny zacząć wyraźnie bąbelkować i wydzielać specyficzny zapach.

Masło mieszamy z cukrem, dodajemy jajka i sól.

Przelewamy do miski z mąką i dodajemy również mleko.

Zagniatamy elastyczne, gładkie i nie przyklejające się ciasto.

Ja osobiście musiałam dodać ciut więcej mleka ponieważ ciasto wydawało mi się jakoś dziwnie twarde.

Ciasto przykrywamy ściereczką i pozostawiamy do wyrośnięcia czyli do momentu, gdy podwoi swoją objętość. 

U mnie stało się to zadzwiwiająco szybko- w ok. 30 minut.

Ciasto dzielimy na 4 równe części i formujemy z nich niezbyt cienkie wałeczki.

Układamy je równolegle i łączymy na górze. 

Bierzemy waleczek skrajnie po prawej, przekladamy go pod spodem kolejnego wałeczka od prawej, nad następnym i znowu pod ostatnim. 

Tak postępujemy do zaplecenia chałki a na końcu wałeczki również łączymy. 

Mąkę, cukier i masła łączymy i rozcieramy tworząc kruszonkę.

Gotową chałkę smarujemy żółtkiem i posypujemy kruszonką.

Pieczemy w temp. 180 stopni przez ok. 20-25 minut. 

Po popukaniu w chałkę powinniśmy usłyszeć głuchy odgłos a jej wierzch powinien się ładnie przyrumienić.